Obraz ten ukazuje absurd wojny, co sprawia, że widzowie mogą łatwiej utożsamić się z jego perypetiami. Znakomite aktorstwo oraz świetnie napisany scenariusz sprawiają, że „Jak rozpętałem drugą wojnę światową” na długo pozostaje w pamięci Polaków. Film nie tylko bawi, ale także przypomina o trudnych momentach w historii.
Zdecydowanie warto zobaczyć ten tytuł, by zrozumieć, dlaczego ma on tak ważne miejsce w polskim kinie.
Jakie są ogólne informacje o filmie Jak rozpętałem drugą wojnę światową?
Film „Jak rozpętałem drugą wojnę światową” to polska komedia wojenna z 1969 roku, składająca się z trzech części:
- Ucieczka (86 minut),
- Za bronią (72 minuty),
- Wśród swoich (73 minuty).
Premiera odbyła się 2 kwietnia 1970 roku. Głównym bohaterem jest pechowy żołnierz Frank Dolas, który wpada w wir nieprzewidywalnych przygód, prowadzących go do wielu komicznych i absurdalnych sytuacji związanych z wybuchem II wojny światowej.
Film oparty jest na powieści Kazimierza Sławińskiego „Przygody kanoniera Dolasa”, co dodaje głębi fabule. Cała produkcja trwa 236 minut, co czyni ją interesującą propozycją dla miłośników kina. Obraz łączy w sobie elementy komedii oraz filmu przygodowego, a akcja rozgrywa się w różnorodnych lokalizacjach, takich jak:
- oboz jeniecki,
- Austria,
- Jugosławia,
- Afryka,
- morze,
- przestrzeń powietrzna.
Jak rozpętałem drugą wojnę światową z pewnością zapada w pamięć widzów dzięki unikalnemu połączeniu humoru i dramatyzmu, co sprawia, że film ten zdobył status klasyka w polskiej kinematografii.
Na czym polega fabuła filmu Jak rozpętałem drugą wojnę światową?
Fabuła filmu „Jak rozpętałem drugą wojnę światową” koncentruje się na przygodach nieszczęśliwego szeregowca Franka Dolasa, który w wyniku nieprzewidzianych okoliczności staje się niechcianym sprawcą II wojny światowej. Po nieudanej imprezie budzi się w pociągu, a jego niezamierzone działania prowadzą do serii komicznych zdarzeń, w które wpada w najlepszym stylu. W filmie obserwujemy jego zmagania w obozie jenieckim oraz w różnych krajach, takich jak:
- Jugosławia,
- Austria,
- Afryka.
W miarę postępu fabuły Frank, wykorzystując swój spryt, przypadkowo zdobywa status bohatera, wywołując zamieszki w armiach różnych państw. Jego pragnienie bycia odważnym prowadzi do absurdalnych sytuacji, które w zabawny sposób ukazują szaleństwo wojny. Dodatkowo, Dolas zdobywa serce energicznej dziewczyny, co wprowadza romantyczny wątek do jego pełnych przygód losów.
Film trwa 236 minut i jest podzielony na trzy odcinki:
- Ucieczka,
- Za bronią,
- Wśród swoich.
Łączy w sobie elementy komedii i dramatu, co czyni go prawdziwym klasykiem polskiego kina. Sceny z obozu jenieckiego zostały nakręcone w tuczarni świń w wsi Krogulec, co dodatkowo uwypukla absurdalność sytuacji, w które wpada Frank Dolas.
Jak wygląda obsada filmu Jak rozpętałem drugą wojnę światową?
Obsada filmu „Jak rozpętałem drugą wojnę światową” miała ogromny wpływ na jego sukces. Główną rolę Franka Dolasa zagrał Marian Kociniak, który na długo zapadł w pamięć widzów. Obok niego na ekranie pojawił się Jan Englert jako porucznik oraz Jerzy Kamas, który wcielił się w kapitana.
Maciej Rayzacher nadał produkcji komediowy klimat, dzięki swojej wyjątkowej kreacji. Elżbieta Starostecka, znana ze swojego talentu wokalnego, użyczyła głosu jugosłowiańskiej piosenkarce, co dodatkowo wzbogaciło film o muzyczny akcent. Interesującym faktem jest także, że Eugeniusz Priwieziencew zagrał dwie różne postacie, co doskonale ilustruje bogactwo talentów aktorskich w tej produkcji.
Film powstał na podstawie powieści Kazimierza Sławińskiego, a jego scenariusz stworzył Tadeusz Chmielewski. To połączenie dało efekt w postaci unikalnego stylu i humoru, a różnorodna obsada przyczyniła się do tego, że „Jak rozpętałem drugą wojnę światową” zyskał status kultowego dzieła w polskiej kinematografii.
Jakie są ciekawostki o filmie Jak rozpętałem drugą wojnę światową?
Film „Jak rozpętałem drugą wojnę światową” kryje w sobie wiele interesujących faktów, które dodają głębi jego fabule. Na początku warto zaznaczyć, że pierwotnie był to obraz czarno-biały, a dopiero w 2001 roku powstały kolorowe wersje, które zyskały uznanie nowych widzów. Nagrania realizowano w rozmaitych miejscach, takich jak:
- Łódź,
- Zgierz,
- Poświętne,
- Pilchowice,
- Nowe Miasto nad Pilicą,
- Szklarska Poręba,
- Jelenia Góra,
- na Pustyni Błędowskiej.
To podkreśla bogactwo lokalizacji.
Ciekawostką jest, że początkowo rolę Franka Dolasa miał zagrać Wojciech Młynarski, ale musiał zrezygnować z powodu swoich zobowiązań koncertowych. Warto także wspomnieć, że w kolorowej wersji filmu występują pewne nieścisłości. Na przykład, kolory flagi Jugosławii zostały odwzorowane w sposób niepoprawny, co zauważyli spostrzegawczy widzowie. Ten film to nie tylko komedia; to także swoisty dokument, który w lekki sposób ukazuje absurdalność wojny, przez co stał się niekwestionowanym klasykiem polskiego kina.
Jakie są opinie i recenzje filmu Jak rozpętałem drugą wojnę światową?
Film „Jak rozpętałem drugą wojnę światową” wzbudzał wiele emocji i różnorodne opinie wśród widzów. Niektórzy z nich szczególnie podkreślali komediowy charakter oraz niezwykłe przygody Franka Dolasa. Widzowie z entuzjazmem komentowali zabawne sytuacje, w które wpada główny bohater, a gag związany z imieniem „Grzegorz Brzęczyszczykiewicz” zyskał wręcz kultowy status, cementując film w historii polskiego kina.
Krytycy zwracają uwagę na świetnie napisany scenariusz oraz znakomite występy aktorskie, które przyczyniły się do jego olbrzymiej popularności. Wiele osób wspomina tę produkcję w kontekście polskiej kinematografii, co świadczy o jej trwałym wpływie na kulturę filmową w naszym kraju. Recenzje często podkreślają, że film umiejętnie łączy elementy komedii i dramatu, dzięki czemu, mimo humorystycznych momentów, widzowie mogą dostrzegać także głębsze przesłania.
Nie sposób pominąć faktu, że „Jak rozpętałem drugą wojnę światową” zdobył serca wielu pokoleń, co tylko potwierdza jego ważne miejsce w polskim filmie. Jego popularność wciąż trwa; film jest chętnie oglądany w różnych okolicznościach, co dowodzi uniwersalności jego przesłania o absurdzie wojny i złożoności ludzkiej natury.
