wanda gallery

We’re very excited to announce that we will participate in Liste Art Fair Basel 2023!

Together with Hanna Antonsson, Filip Rybkowski and Understructures.

See you in June!

Warsaw Spring

31.03–02.04 2023

galerie otwarte 12:00-19:00

BWA Warsaw
Dawid Radziszewski
Gunia Nowik Gallery
Import Export
Le Guern
Leto
Lokal_30
Monopol
Piktogram
Pola Magnetyczne
Polana Institute
Raster
Stereo
Szara
wanda
Wschód

Polski rynek sztuki ewoluował w ostatnich latach. Mimo początkowych obaw, pandemia nie spowolniła rozwoju środowiska kolekcjonerskiego – wręcz przeciwnie. Przyzwyczailiśmy się do skrócenia dystansu oraz oglądania obrazów i rzeźb na ekranach telefonów. Sztuka najnowsza zadomowiła się w prywatnych mieszkaniach na dobre.

Jaka jest dzisiejsza warszawska scena sztuki współczesnej? Wciąż rześka, czasem nieokrzesana, a jednocześnie profesjonalna i na światowym poziomie. Międzynarodowa i lokalna na raz. Ale przede wszystkim pełna intrygujących inicjatyw, ekscytujących zarówno dla odbiorców jak i samych twórców.

Formuła wydarzenia łączy w sobie nasze ulubione cechy targów sztuki oraz wielkomiejskich weekendów galeryjnych. W ciągu trzech dni obejrzeć będzie można 16 pokazów, rozsianych po całej Warszawie. Przygotowane zostaną przez wiodące prywatne galerie w przekrojowy sposób, by zaprezentować najlepsze i premierowe prace z programu.

Warsaw Spring website

Warsaw Spring | instagram

Warsaw Spring | FB event

December 17-18, 2022 was the first edition of the Warsaw Winter Art Fair, a unique form of fair co-created by 11 contemporary art galleries. The event was initiated by wanda gallery in cooperation with Syrena Real Estate. The interior of a revitalized postmodern office building from the 90s, inspired by the designs of Alessandro Mendini, Mario Botta and the Memphis Group, for the time of the fair becomes a place for the presentation of paintings, objects, sculptures, limited edition photographs and graphic works.

Galleries:
BWA Warsaw
Dawid Radziszewski
Krupa Gallery
Le Guern
LETO
Monopol
Olszewski Gallery
Piktogram
Raster
Serce człowieka
Szara
wanda

wanda gallery presented works by Martyna Borowiecka, Yulia Krivich, Olga Krykun, Kornel Janczy, Paweł Olszczyński

Event partners:
Syrena Real Estate, Pinebridge Benson Elliot, Society of Friends of the Museum of Modern Art in Warsaw, Lupo Pasta Fresca

Media patronage:
Vogue Poland, artinfo.pl, Szum magazine, USTA magazine, Magazif, Architecture Snob

We were invited by SZUM Magazine to participate in a survey on the art market in Poland, along with us in the survey participated:
Dawid Radziszewski, Gunia Nowik, Sonia Jakimczyk and Piotr Bazylko (Import Export Gallery), Karol Sienkiewicz, Kuba Szreder, Małgorzata Smagorowicz-Chojnowska

Słowo „hossa” jest najlepszym dowodem na to, że polski rynek sztuki wciąż nie doszedł do fazy stabilizacji, ale wpisany jest w nieznośną narrację kolejnych „boomów” — choć dzisiejszy jest z pewnością inny niż jeszcze przed dekadą. Odtrąbić faktyczny sukces będziemy mogli dopiero wtedy, gdy rynek przestanie być rozpatrywany jako osobny byt, a stanie się integralną (i transparentną) składową pola sztuki, samoświadomą i uwzględniającą interesy wszystkich aktorów pola. W przypadku wandy wpisanie w szerszą siatkę relacji jest czymś naturalnym — jako galeria komercyjna istniejemy od kilku tygodni, do tej pory zaś zajmowaliśmy się kuratorstwem, krytyką, pracą dydaktyczną, redaktorowaniem, koordynacją i innymi sposobami pracy z artystkami, instytucjami i galeriami. Wspólnym mianownikiem tych aktywności było nastawienie na budowanie dyskursu i relacji, nie wyłącznie gromadzenie hajsu. Jesteśmy przekonani, że działalność komercyjna może się opierać na tych samych założeniach.

Tym, czego w naszym poczuciu w polskim polu sztuki nadal brakuje, jest próba zrealizowania na serio postulatu, który towarzyszył galeriom prywatnym przed kilkoma laty – wykroczenia poza schemat sklepu ze sztuką w kierunku aktywności bliższych instytucjom publicznym, wychodzących poza formułę wystawienniczą. To oczywiste, że galerie dysponują innymi narzędziami niż instytucje – ale też odwrotnie. Zwłaszcza że galerie są tym obszarem, w którym możliwa jest praca w perspektywie długiego trwania i wieloletniego pogłębiania relacji z artystkami i artystami. Nie oznacza to dążenia do instytucjonalnej mimikry, a poszukiwanie pola pomiędzy dwoma formułami, bo to w tej strefie pośredniej, poza utartymi schematami ekspozycyjnymi, poza instrumentalizacją rynkową z jednej, a instrumentalizacją narracyjną podporządkowaną wąskiej wizji kuratorskiej, dzieją się rzeczy najciekawsze. Zwłaszcza, że dzisiejszy kryzys związany z politycznymi nadaniami w kluczowych instytucjach nie jest nagłym końcem złotej ery, a zwieńczeniem wielu mniejszych kryzysów. To, co w instytucjach publicznych jest problematyczne — jak kierowanie jednym miejscem przez tę samą osobę prze kilka dekad — w kontekście galeryjnym pozwala na faktyczną realizację podstawowego ich celu – pogłębionej, horyzontalnej i nieprzemocowej współpracy z twórcami.

W dyskusji o rozwoju lokalnego rynku nie można zapominać o centralnym elemencie układu, czyli osobach artystycznych, które nie mogą być traktowane jak podwykonawcy i dostarczyciele towaru, a partnerzy w dyskusji, których praktyka nie jest jedynie kapitalizowana na rynku, ale zyskuje w galeriach przestrzeń do rozwoju w ramach wymiany doświadczeń i perspektyw. Galerzystki i galerzyści nie mogą w tym układzie usadowić się na pozycji obsługi techniczno-księgowej. To zdaje się najpoważniejszym zagrożeniem związanym z poczuciem panującej hossy – koncentracja na rozwijaniu kolejnych wydarzeń, nieodmiennie opartych na zachodnich wzorcach i aspiracjach, w poczuciu, że namysłu nie wymaga model współpracy z osobami artystycznymi – raison d’etre całego rynku sztuki. Symptomatyczne jest w tym kontekście wydarzenie, w ramach którego wystawą Olgi Krykun otwieraliśmy galerię – Druh Druha, pokazujące, że działalność komercyjna nie musi wykluczać zaangażowania; równie znamienne jest to, ile galerii nie wzięło w nim udziału, siłą rzeczy komunikując, jak ustawia swoje priorytety. Responsywność w naszym odczuciu nie wiąże się z reakcją na koniunkturę a raczej wykorzystaniem swoich narzędzi i możliwości– w tym przypadku do zajęcia stanowiska wobec kolonizacyjnej wojny o wiele mniej odległej niż droga do Basel.

“According to the jury, the underlying experience for Olga Krykun ’s generation is “post-digital intimacy”, which manifests itself in the artist’s work by balancing on the borderline between the offline and online worlds, at the intersection of which she tries to find something meaningful and authentic. She combines with ease elements of pagan or Eastern-Slavic mythology and ritualistic practice, which on a deeper level speak about shared values and cultural identity, with popular culture symbols and products. What comes out of it is an excessive creativity and roughness that could be described as a form of feminist punk”.

Artalk.cz: “Olga Krykun is another laureate of this year’s Jindřich Chalupecký Award. Due to the ongoing war in Ukraine, we decided to leave Olga some space for her own expression. Barbora Švehláková interviewed her about her work and how the ongoing war affects her.”

The fall artistic season in the capital begins this year with a special showing of contemporary art from Ukraine. Over a dozen reputed Warsaw galleries are showing exhibitions and presentations of Ukrainian friends, artists, druhy.

The war in Ukraine has prompted us to take a closer look at what is happening in contemporary Ukrainian art. Their arts scene is pulsing with life, full of fascinating figures: political, uncompromising, poetic, subtle, monumental, addressing history and politics, but also their personal inner turmoils. From a Warsaw perspective, we can see many similarities, but there is also a difference which is hard to pin down, arising from the fact that the recent histories of our countries are do different.

Druh druha means “a friend of a friend” in Polish and Ukrainian. We’re friends, though we aren’t so well acquainted. Druh druha is a joint initiative of a group of Warsaw galleries arising from the conviction that our neighbor’s art has been underrepresented, particularly in the private galleries. And although a war is the worst of all pretexts, when faced with tragic events we want to stick together, building partnerships based on the power and potential of art.

At the exhibitions prepared by our galleries, we will see work by the most interesting Ukrainian artists of various generations, including those who are presently living and working outside of their country.

Le Guern (Dasha Brian, Maria Kruk, Daria Karnauhova, Olena Shtepura, Maria Kulikowska, Olga Lisowska, Tasha Katsuba, Nastia Rydlewska, Lilya Nebera )

Piktogram (Alina Kleytman, Yarema Malashchuk & Roman Khimei, Lyudska Podoba, Tobias Zielony)

Stereo (Understructures / Stanislav Turina, Katya Libkind, Pavlo Huk, Tereza Yakovyna, Zoé, Dariia Kuzmych, Georgi Mamardashvili, Anna-Mariia Kucherenko, Ksenya Bilyk, Maryana Klochko, Yaroslav Futymskyi, Yarema Malashchuk, Arsenii Tarasov, Dima Levytskyi, Pavlo Shapoval, Grisha Kyt, Lucy Ivanova, Zhenia Stepanenko, Mykhailo Kryven, Katya Lesiv, Diana Khalilova, Olena Samoilenko, Serhiy Voinalovych, Katerina Nefeld, Yuri Anikin, Fulco Treffers, Taras Pastushchuk, Nina Direnko and Boris Stepanenko, Khrystyna Buniy, Anastisiia Kulik, Oleh Shovenko, Misha Buksha, Eliza Mamardashvili, Olga Malyshenko, Serhiy Solovyov, Andriy Bozhok, Daria Maiier, Galyna Nikitina, Alyona Tokovenko, Olena Fedotova, Alisa Testova, Sana Shahmuradova, Katya Buchatska, Lera Ganicheva, Daniil Nemirovskiy)

Осінній сезон у галереях столиці цього року відкриє спеціальна програма виставки сучасного українського мистецтва. Кільканадцять відомих варшавських галерей організовують виставки і презентації творів своїх друзів – митців та мисткинь з України.

Через війну ми почали більше цікавитися сучасним українським мистецтвом. Українська мистецька сцена сповнена яскравих постатей – політичних, безкомпромісних, поетичних, тонких, масштабних — які у власних практиках звертаються до історії та політики, а й також своїх особистих переживаньі З перспективи варшавської мистецької сцени можна помітити багато схожого. Утім, вловлюється також певна різниця між польським і українським сучасним мистецтвом. Її важко описати, адже ці відмінності випливають з того, що новітня історія наших країн насправді сильно відрізняється.

“Друг друга” в обох мовах означає одне й те саме. Ми – друзі, але насправді добре одне одного не знаємо. “Друг друга” – це спільна ініціатива низки варшавських галерей, яка виникла з усвідомлення того, що досі мистецтво наших сусідів у Польщі було недостатньо представлене, надто в приватних галереях. Звісно, війна – це найгірша серед усіх можливих причин, однак перед лицем трагедії ми хочемо стати ближчими один до одного й побудувати партнерські стосунки, що спиратимуться на потенціал і силу мистецтва.

В організованих польськими галереями виставках візьмуть участь найцікавіші українські мисткині й митці різних поколінь, серед яких і ті, хто зараз живе та працює за межами України: Жанна Кадирова, Лада Наконечна, Нікіта Кадана, Юрій Білей та інші.